ทีมนักวิจัย..พบผลไม้ชนิดใหม่ ‘ผลไม้ระเบิด’ อยู่ในซากดึกดำบรรพ์ใต้ลาวาที่อินเดีย
ทีมนักวิจัยนานาชาติจากมหาวิทยาลัย Rashtrasant Tukadoji Maharaj Nagpur ประเทศอินเดีย และพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติฟลอริดา กล่าวถึงการพบผลไม้ชนิดใหม่จากซากดึกดำบรรพ์ที่ค้นพบในชั้นหินตะกอนของอินเดีย
ผลไม้ระเบิด?
หินดินดาน หินตะกอน หินปูนและวัตถุดินเหนียวอยู่ในแถบสลับกันระหว่างกระแสชั้นหินบะซอลต์ในพื้นที่ และอุดมไปด้วยพืชและสัตว์ที่เป็นซากดึกดำบรรพ์ ชั้นเหล่านี้จะเก็บภาพช่วงเวลาของระบบนิเวศที่ก่อตัว และสายพันธุ์ที่เพิ่งพบใหม่นี้น่าจะเป็นไม้พุ่มหรือต้นไม้เล็กๆ ที่เติบโตรอบๆ น้ำพุร้อนในพื้นที่ (ระบบนิเวศที่คล้ายกับในอุทยานแห่งชาติเยลโลว์สโตนในปัจจุบัน)
อินเดียอยู่ในเขตเส้นศูนย์สูตร สภาพอากาศที่ชื้นและอบอุ่น ในขณะนั้นทำให้พืชเขตร้อนหลายชนิดรวมทั้งกล้วย เฟิร์นน้ำ ดอกแมลโลว์ และญาติของไมร์เทิลเครปสมัยใหม่สามารถเจริญเติบโตได้ในดินแดนของมัน
การค้นพบที่น่าประหลาดใจอย่างหนึ่งในช่วงเวลานี้ก็คือ แม้ว่าไม้กลายเป็นหินจะพบได้ทั่วไปในบริเวณที่เรียก Deccan Traps แต่ตัวอย่างส่วนใหญ่พบว่ามีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางที่เล็ก ซึ่งชี้ให้เห็นถึงการขาดต้นไม้ขนาดใหญ่ มันเป็นข้อเท็จจริงที่น่าประหลาดใจสำหรับภูมิภาคเขตร้อน
“อินเดียอยู่ในตำแหน่งละติจูดต่ำ เราจึงคาดว่าจะพบต้นไม้ยักษ์ในป่าขนาดใหญ่ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราเห็น” Steven Manchester นักเขียนอาวุโส นักบรรพชีวินวิทยาที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติฟลอริดา
Steven สงสัยว่าชั้นหินบะซอลต์ที่ปกคลุมภูมิภาคนี้ ขัดขวางการพัฒนารากแบบลึก ซึ่งจำกัดการเจริญเติบโตสูงสุดของต้นไม้ในพื้นที่ คำอธิบายที่เป็นไปได้อีกประการหนึ่งที่เขากำลังพิจารณาก็คือ เนื่องจากพื้นที่ดังกล่าวมีภูเขาไฟที่ปะทุอยู่มาก ป่าไม้จึงถูกลาวาทำลายเป็นประจำ ดังนั้นต้นไม้ที่นี่จึงไม่มีเวลาพอที่จะเติบโต แม้ว่าจะไม่ดีต่อต้นไม้ แต่เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้เกิดเถ้าภูเขาไฟจำนวนมาก ซึ่งช่วยให้เกิดซากฟอสซิลของพืชในพื้นที่
ผลไม้ที่เป็นซากดึกดำบรรพ์ ถูกเก็บรักษาไว้ในร่างของหินเชอร์ตที่อุดมด้วยซิลิกา ซึ่งลาวาอุดมไปด้วยซิลิกา ดังนั้นจึงเป็นไปได้จริงที่ภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่ในพื้นที่ในเวลานี้ ช่วยสร้างสภาวะที่จำเป็นสำหรับการกลายเป็นฟอสซิล
นักวิจัยอธิบายว่าผลไม้ชนิดนี้ “ไม่เข้ากับกลุ่มพืชที่รู้จักเลยจริงๆ” พวกเขาตรวจสอบด้วย CT สแกน กับฟอสซิลและผลไม้ที่ยังหลงเหลือเพื่อให้สามารถเปรียบเทียบได้โดยตรง
ในที่สุดความคล้ายคลึงกันกับตัวอย่างผลไม้ ที่สถาบันสมิธโซเนียนได้จัดทำขึ้น ทำให้ทีมสรุปได้ว่าฟอสซิลดังกล่าวเป็นของสมาชิกในกลุ่ม Euphorbiaceae เนื่องจากมันแตกต่างไปจากพืชชนิดอื่นๆ มันจึงจัดเป็นสายพันธุ์ใหม่
จากการวางแนวของเส้นใยภายในผลไม้ ทีมงานมั่นใจว่าพวกมันตั้งใจที่จะกระจายเมล็ดโดยการ “ระเบิด” เมื่อสุก ซึ่งเป็นกลไกทั่วไปในพืชชนิดอื่น หลังจากผลสุกที่ระเบิดได้ ผลจะแห้งอย่างเห็นได้ชัด โดยลดน้ำหนักได้ถึง 64% ของน้ำหนักเดิม ซึ่งสร้างความตึงเครียดอย่างมากในชั้นนอกที่แข็งกระด้าง เมื่อถึงจุดหนึ่ง สิ่งนี้จะทำให้ผลไม้ระเบิดออกและส่งเมล็ดพืชให้ลอยไปทุกที่
“คุณจะได้ยินเสียงดังป๊อบ เมล็ดพืชและชิ้นส่วนของผลไม้ก็ปลิวไปทุกที่” Manchester กล่าวขณะอธิบายกระบวนการในต้นยาง “เราคิดว่านี่เป็นกรณีของฟอสซิลทั้งสองชนิดเช่นกัน เพราะเราเห็นกายวิภาคเดียวกัน โดยที่เส้นใยในชั้นในและชั้นนอกของผนังผลมีทิศทางตรงกันข้าม ซึ่งช่วยสร้างแรงบิด”
ทีมงานหวังว่าการค้นพบของพวกเขา จะช่วยให้เรารวบรวมการกระจายพันธุ์ในช่วงเวลาประวัติศาสตร์โลก ในขณะที่ผลไม้นี้กลายเป็นฟอสซิลของ อินเดียและมาดากัสการ์ ซึ่งแยกตัวออกจากมหาทวีปกอนด์วานา และเคลื่อนตัวไปทางเหนือสู่ยูเรเซีย
ชีวิตที่นี่พัฒนาขึ้นอย่างโดดเดี่ยวตลอดยุคครีเทเชียส นำไปสู่สายพันธุ์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ รวมถึงองุ่นสมัยใหม่ เมื่ออินเดียปะทะเข้ากับเอเชียในที่สุด พันธุ์พืชเหล่านี้ได้รับโอกาสให้กระจายไปทั่วดินแดนใหม่ ซึ่งมีประชากรอาศัยอยู่ในยุโรปและเอเชียในปัจจุบัน
Unbelievable Footage of Exploding Plants [1812 Overture Edition]
