ต้นคำขาว ...กุหลาบพันปีป่า

เป็นคนชอบดอกไม้และต้นไม้ช่วงนี้ก็เลยอยากจะหา...บทความมา
ช่วงนี้มีบทความมากมายเกี่ยวกับต้นไม้ก็เลยอยากนำเสนอต้นไม้ดอกไม้แปลกๆเช่นต้นไม้ที่เราไม่เคยได้ยินชื่อหรือว่าชื่อแปลกๆนะครับตัวอย่างวันนี้ที่เอามานำเสนอคือต้นคำขาว ...กุหลาบพันปีป่า

คำขาว หรือ กุหลาบพันปีป่า (อังกฤษ: Westland's rhododendron; ชื่อวิทยาศาสตร์: Rhododendron moulmainense) เป็นไม้ประเภทกุหลาบพันปีชนิดหนึ่ง ในวงศ์กุหลาบป่า (Ericaceae)

เป็นไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก มีความสูงลำต้นตั้งแต่ 2-8 เมตร ใบเป็นแบบใบเดี่ยวเรียงเวียนสลับ เป็นกลุ่มห่าง ๆ กลุ่มละ 3-6 ใบ รูปรีแกมรูปหอก กว้าง 3-6 เซนติเมตร ยาว 7-14 เซนติเมตร ปลายใบแหลม ดอกมีสีขาว ออกเป็นช่อ ตามปลายกิ่งและซอกใบ ช่อละ 3-5 ดอก

ขนาดดอกบานเต็มที่ กว้างถึง 6 เซนติเมตร กลีบดอกเชื่อมติดกันรูปกรวย ปลายแยกแผ่เป็น 5 กลีบ บริเวณโคนกลีบมีประสีเหลืองอ่อนแต้มเป็นทาง เกสรเพศผู้มี 10 อัน ยาวไม่เท่ากัน โคนก้านชูอับเรณูมีขนสีขาว รังไข่รูปทรงกระบอก

ผลเป็นรูปทรงกระบอก มี 5 พู ขนาด 3-4 เซนติเมตร ปลายแหลมยาว ผลแก่แตกเป็น 5 เสี่ยง เมล็ดแบน มีขนาดเล็ก มีจำนวนมาก มีปีกบางใสล้อมรอบ

คำขาว แพร่กระจายพันธุ์ตามป่าดิบเขา ที่ค่อนข้างโปร่ง สูงจากระดับน้ำทะเล 950-2,200 เมตร ออกดอกระหว่างเดือนตุลาคม-พฤษภาคม พบตั้งแต่ทางตอนใต้ของจีน, พม่า, มาเลเซีย, ภาคใต้ของไทยจนถึงอินโดนีเซีย, ลาว, เวียดนาม, กัมพูชา และฮ่องกง

คำขาว

ดอกคำขาว

คำขาว สามารถนำมาปลูกเป็นไม้ดอก ไม้ประดับได้ โดยขึ้นได้ดีในที่สูง มีความชื้นพอประมาณ และชอบแสงแดดตลอดทั้งวัน

กุหลาบเมาะลำเลิง..ชื่อเป็นดอกกุหลาบแต่ดูแล้วไม่เหมือนดอกกุหลาบเลยนะ..

กุหลาบเมาะลำเลิง

กุหลาบเมาะลำเลิง..ชื่อเป็นดอกกุหลาบแต่ดูแล้วไม่เหมือนดอกกุหลาบเลยนะ..

สปีชีส์ของพืช

กุหลาบเมาะลำเลิง หรือ กุหลาบเทียม (อังกฤษ: Rose cactus; ชื่อวิทยาศาสตร์: Pereskia grandifolia Haw) เป็นพืชพื้นเมืองของบราซิลทางตะวันออกเฉียงเหนือ ใช้เป็นพืชสมุนไพร และใบรับประทานได้

แม้ว่าจะเป็นพืชกลุ่มเดียวกับกระบองเพชร แต่แตกกิ่งเป็นพุ่มเล็ก ๆ สูง 2-5 เมตร มีลำต้นสีน้ำตาลอมเทาหนา 20 เซนติเมตร หนามสีดำหรือน้ำตาล ใบยาว 9-23 เซนติเมตร ช่อดอกเกิดที่ปลายกิ่ง มี 10-15 ดอก ดอกมีรูปร่างคล้ายกุหลาบ

ข้อมูลเบื้องต้น กุหลาบเมาะลำเลิง, การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ ...

ลำต้นและหนาม

ดอก

กุหลาบเมาะลำเลิงมีหลายพันธุ์ พันธุ์ grandifolia มีริ้วประดับสีเขียวและดอกสีชมพู เป็นไม้พื้นเมืองของบราซิลตะวันออกและแพร่หลายไปทั่วเขตร้อนของทวีปอเมริกา พันธุ์ violacea มีสีม่วงอมชมพูหรือสีม่วง เป็นพืชพื้นเมืองของเอสปิริโต ซันโต และมินาส เฆราอิส

ทามาริสก์ ต้นไม้แปลกทนแล้งเขียวชอุ่มตลอดปีขึ้นได้ดีในดินเค็ม..ทามาริสก์เป็นพืชที่เทพเจ้าอพอลโล ทรงชื่นชอบ

ทามาริสก์ ต้นไม้แปลกทนแล้งเขียวชอุ่มตลอดปีขึ้นได้ดีในดินเค็ม..ทามาริสก์เป็นพืชที่เทพเจ้าอพอลโล ทรงชื่นชอบ

พืชชนิดนี้เหมาะสำหรับเอามาปลูกในดินเค็มมากๆและที่แห้งแล้งก็ดีนะครับเพราะว่ามันเป็นพืชที่ไม่ต้องดูแลอะไรมาก

แถมยังมีดอกสวยงามและปลูกเป็นแนวป้องกันลมได้ดีถ้าลองเอามาปลูกในประเทศไทยที่แล้งดินเค็มอาจจะขึ้นก็ได้นะครับ

(อังกฤษ: Tamarix ,tamarisk, salt cedar; อาหรับ: الأثل อ่านว่า อัลอัซล์) มี 50- 60 สายพันธุ์เป็นพืชในตระกูล Tamaricaceae เป็นพืชท้องถิ่นในเขตแห้งแล้งของทวีปยุโรป และแอฟริกา ทามาริสก์จะเขียวชอุ่มตลอดปี เป็นพืชผลัดใบและเป็นไม้พุ่ม 

มีความสูงตั้งแต่ 1-18 เมตร Tamarix aphylla จะเขียวชอุ่มอยู่เสมอและอาจสูงถึง 8 เมตร โดยปกติจะเจริญเติบโตในดินเค็ม มีความอดทนต่อภาวะเป็นพิษของความเค็มถึง 15000 ppm และยังอดทนต่อความเป็นด่าง มีลักษณะแผ่กิ่งก้านเรียวยาว มีใบเขียวอมเทา เปลือกของกิ่งในขณะเป็นต้นอ่อนมีลักษณะเกลี้ยงเรียบ

สีน้ำตาลแดง เมื่อตอนมีอายุช่วงสุดท้าย เปลือกไม้จะเป็นร่องมีรอยย่น และเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลม่วง มีใบขนาดเท่า ๆ กัน ยาวประมาณ 1-2 มิลลิเมตร และใบจะทับซ้อนกันตามความยาวของก้าน มักจะมีน้ำเกลือไหลออกมาห่อหุ้มลำต้นอยู่เสมอ จะออกดอกอย่างหนาแน่นตรงปลายรวงของกิ่งยาว 5-10 เซนติเมตร

ซึ่งจะออกดอกในเดือนมีนาคม ถึง กันยายน แต่บางสายพันธุ์มีแนวโน้มจะออกดอกในช่วงฤดูหนาว

การใช้ประโยชน์
ทามาริสก์ใช้เป็นพุ่มไม้ประดับ เป็นสิ่งป้องกันลม และใช้เป็นร่มเงาบังแดด ในประเทศจีน มีโครงการปลูกทามาริสก์ เพื่อทำให้พื้นที่เขตทะเลทรายเขียวชอุ่ม ใช้ในการทำปุ๋ยหมัก

ประวัติศาสตร์ความเชื่อ
กุรอาน 34;16 ระบุว่า "แต่พวกเขาผินหลังให้ (ไม่ยอมรับศรัทธา) เราจึงส่งอุทกภัยทำลายล้างพวกเขา แล้วเราได้เปลี่ยนสวนทั้งสองของพวกเขาให้เป็นสองสวนที่มีสิ่งบริโภคอันขมขื่นและมีต้นทามาริสก์ (ต้นอะซัล) รวมทั้งมีผลพุทราเพียงเล็กน้อย"

ปฐมกาล 21;33 "อับราฮัมปลูกต้นทามาริสก์ไว้ที่เบเออร์เชบา (Beer-sheba) และนมัสการออกพระนามพระเยโฮวาห์พระเจ้านิรันดร์ที่นั่น"

ในสารานุกรมเทพนิยายของ ละรูส (Larousse) ทามาริสก์เป็นพืชที่เทพเจ้าอพอลโล ทรงชื่นชอบ

มาร์ชแมลโลว์พืชแปลกๆ สรรพคุณ รากใช้เป็นยารักษาโรคในปากและน้ำคั้นจากรากมาผสมทำเป็นขนมได้อีก

มาร์ชแมลโลว์พืชแปลกๆ สรรพคุณ รากใช้เป็นยารักษาโรคในปากและน้ำคั้นจากรากมาผสมทำเป็นขนมได้อีก

มาร์ชแมลโลว์  นี่ก็ถือว่าเป็นพืชแปลกๆ
อีกชนิดหนึ่งนะครับเป็นทั้งพืชสมุนไพรและพืชที่ใช้เอามาผสมเป็นขนมโดยเฉพาะใช้รากอย่างเดียวนะครับแปลกมากๆ

ตกลงเป็นทั้งสมุนไพรหรือว่าจะจะเอาน้ำคั้นจากรากมาผสมไข่น้ำตาลเป็นขนมสุดอร่อยก็ได้นะครับเท่ากับพืชนี้มีประโยชน์ได้ 2 ทางเยี่ยมจริงๆ

มาร์ชแมลโลว์ สรรพคุณ
👉🏿รากใช้เป็นยารักษาโรคในปากและอาการเจ็บคอ

👉🏿น้ำคั้นจากรากตีผสมกับไข่และน้ำตาลจนเป็นก้อนโฟมอยู่ตัว ใช้เป็นขนม 

มาร์ชแมลโลว์ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Althaea officinalis, เปอร์เซีย: خطمی، ختمی, อาหรับ: ختمية الطبية، خبيز) เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในยุโรป กระจายพันธุ์จนถึงเอเชียตะวันตกและแอฟริกาเหนือ รากใช้เป็นยารักษาโรคในปากและอาการเจ็บคอ น้ำคั้นจากรากตีผสมกับไข่และน้ำตาลจนเป็นก้อนโฟมอยู่ตัว ใช้เป็นขนม 

ข้อมูลเบื้องต้น ต้นมาร์ชแมลโลว์, การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์

สารเคมีที่พบในพืชชนิดนี้ ได้แก่ altheahexacosanyl lactone (n-hexacos-2-enyl-1,5-olide), 2β-hydroxycalamene (altheacalamene) และ altheacoumarin glucoside (5,6-dihydroxycoumarin-5-dodecanoate-6β-D-glucopyranoside),รวมทั้ง lauric acid, β-sitosterol และ lanosterol

หลุมพอทะเลชื่อต้นไม้แปลกไม้พืชดอกในวงศ์ถั่ว มาจากประเทศแทนซาเนียและประเทศมาดากัสการ์

หลุมพอทะเลชื่อต้นไม้แปลกไม้พืชดอกในวงศ์ถั่ว มาจากประเทศแทนซาเนียและประเทศมาดากัสการ์

เรื่องชื่อของต้นไม้บางทีเราก็ไม่รู้จักว่าต้นไม้เหล่านั้นหรือที่เราเคยเห็นนั้นมีชื่ออะไรบ้าง

วันนี้เราจะมานำเสนอชื่อต้นไม้หรือต้นไม้แปลกๆแต่ก็คงไม่แปลกนะครับถ้าเรารู้ที่มาที่ไปของต้นไม้นี้...มันชื่อว่าต้นหลุมพอทะเลพืชดอกในวงศ์ถั่ว มีถิ่นกำเนิดในอินโดแปซิฟิก มีการกระจายพันธุ์จากประเทศแทนซาเนียและประเทศมาดากัสการ์ แค่นี้เราก็คิดว่าน่าจะเข้าข่ายพืชต้นไม้แปลกๆได้แล้วนะครับ

หลุมพอทะเล หรือ ประดู่ทะเล (ชื่อวิทยาศาสตร์: Intsia bijuga) เป็นต้นไม้พืชดอกในวงศ์ถั่ว มีถิ่นกำเนิดในอินโดแปซิฟิก มีการกระจายพันธุ์จากประเทศแทนซาเนียและประเทศมาดากัสการ์ไปทางตะวันออกผ่านประเทศอินเดียและรัฐควีนส์แลนด์, ประเทศออสเตรเลียถึงหมู่เกาะแปซิฟิกของประเทศซามัว ต้นสูงได้หลายเมตร พบในป่าชายเลน

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

หลุมพอทะเลเป็นไม้ยืนต้น อาจจะ สูง 20–40 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มทรงสูงถึงแผ่กว้าง เปลือกสีเทาแกมเหลืองถึงสีน้ำตาลเทา เรียบหรือแตกสะเก็ด ใบย่อยเรียงเป็นคู่ แผ่นใบรูปรีถึงรูปไข่กลับ กว้าง 4–10 เซนติเมตร ยาว 5–18 เซนติเมตร

ดอกออกเป็นช่อแยกแขนงตามง่ามใบและปลายกิ่ง มีสีขาวก่อนเปลี่ยนเป็นสีชมพูและแดงในเวลาต่อมา เส้นผ่านศูนย์กลาง 2–2.5 เซนติเมตร ผลแบน รูปขอบขนาน ผิวเกลี้ยง กว้าง 4–5 เซนติเมตร ยาว 10–25 เซนติเมตร แตกเมื่อแก่ มี 4–8 เมล็ด เมล็ดสีน้ำตาลเข้ม รูปไข่ ปลายมนโคนตัด กว้างประมาณ 2 เซนติเมตร ยาว 2.5–3 เซนติเมตร

การใช้ประโยชน์

เปลือกและใบของใช้เป็นยาแผนโบราณ ไม้ท่อนในปาปัวนิวกินีและนิวซีแลนด์เรียกว่า กวิลา (ตอกปีซิน: kwila) เป็นไม้ที่ทนทานและกันปลวกได้ดี ทำให้เป็นวัสดุที่มีมูลค่าสูง ใช้สำหรับการปูพื้นและการใช้งานอื่น ๆ เนื้อไม้ยังสามารถใช้สกัดสีย้อม ไม้อาจมีจุดสีทองแทรกในเนื้อซึ่งน่าดึงดูดสำหรับผู้บริโภคบางกลุ่ม เนื่องจากมีการตัดไม้เป็นจำนวนมาก ทำให้ใกล้สูญพันธุ์ในหลายพื้นที่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีการซื้อไม้เป็นจำนวนมากสำหรับตกแต่งสถานที่จัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ในประเทศจีน ซึ่งเป็นผู้นำเข้าไม้รายใหญ่ที่สุด ในตลาดสหรัฐอเมริกาและยุโรปเป็นไม้ใช้สำหรับปูพื้น ซึ่งโดยทั่วไปจะขายโดยใช้ชื่อต่างกัน โรงเลื่อยที่ทำการตัดไม้มีทั้งที่ได้รับอนุญาตและไม่ได้รับใบอนุญาต กรีนพีซอ้างว่าในอัตราปัจจุบันของการทำไม้ ต้นหลุมพอทะเลจะถูกตัดจนหมดภายใน 35 ปี

สัญลักษณ์

หลุมพอทะเล เป็นต้นไม้สัญลักษณ์อย่างเป็นทางการของดินแดนกวมของสหรัฐ รู้จักกันในชื่ออิฟิต (ชามอร์โร: ifit) ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองไม่มีความอุดมสมบูรณ์ของไม้ชนิดนี้อีกต่อไปบนเกาะ การตัดต้นอิฟิตที่มีชีวิตบนเกาะกวมถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย เนื้อไม้ยังคงเป็นที่นิยมมากที่สุดสำหรับช่างแกะสลักในท้องถิ่น